Teški bombarder "kalinjin K-7" bio je eksperimentalni avion, dizajniran i testiran u Sovjetskom Savezu.

Djelo je Konstantina Kalinjina, civilnog i vojnog pilota iz Prvog svjetskog rata, i Vazduhoplovnog biroa u Harkovu, na čijem je čelu bio.

Imao je neoubičajnu konfiguraciju za to doba, sa dva vertikalna stabilizatora i ogromnim stajnim trapom, sa sve topovskim kupolama. Njih je bilo i "svuda unaokolo".

Napravljen je bio od gvožđa, mješavine hroma i molibdena. Originalni dizajn je zahtijevao šest motora na krilima, a kada su shvatili da je projektovana težina veća od predviđene dodata su još dva motora.

Civilna konfiguracija je imala kapacitet od 120 putnika i sedam tona pošte. Sjedišta su bila smještena unutar prostora od 2-3 metra između zidova krila, čiji je raspon bio kao kod B-52, ali sa mnogo većom površinom.

 Vojna je mogla da primi 112 vojnika pod punom ratnom opremom. Kad je riječ o naoružanju – osam automatskih topova od 20 milimetara, osam mitraljeza od 7,62 mm i 9.600 kg bombi.

K-7 je prvi put poletio 11. avgusta 1933. godine. Sljedeći let je bio 21. novembra iste godine, kada se avion raspao usljed strukturalnog kolapsa jednog od repnih stabilizatora, ubivši 14 članova posade i jednog na zemlji.

Sumnjalo se i na sabotažu. Dva prototipa su još bila naručena tokom 1933. godine, ali su otkazana 1935. godine prije nego što su bila završena.

Zbog visokog nivoa tajnosti, nije sačuvano mnogo fotografija. Pred vama su zapravo rekonstrukcije koje su zaljubljenici u istoriju vazduhoplovstva napravili uglavnom na osnovu planova za K-7.

Kalinjinova leteća tvrđava će svakako biti upamćena kao jedna od najvećih letjelica prije mlaznog doba.