U Galeriji Muzeja Hercegovine u Trebinju sinoć je predstavljana knjiga „Nemanjići: vladari i vreme srpskog srednjeg veka“, autora Duška Lopandića.

Knjiga je pripovijest o usponu i kraju srednjovjekovne Srbije, a počinje od predaka Nemanjića, preko same „svetorodne dinastije”, pa sve do njenih sljedbenika i potomaka, bogato je ilustrovana, sa precizno izrađenim rodoslovnim tablicama.

Lopandić se pridružuje opštoj ocjeni da je vrijeme Nemanjića bilo zlatno doba istorije Srbije.

„To je vrijeme kada se grade naši manastiri, slika najbolje slikarstvo u cijeloj Evropi. Sredinom 13. vijeka, za vrijeme gradnje i freskoslikanja Sopoćana - nije bilo slikara koji su tako dobro slikali. Takođe i literatura, poput one koju je stvarao Domentijan - i pored toga što su u pitanju hagiografije, u literarnom smislu to su značajna i velika djela. Pored toga, razvija se ekonomija, gradovi na moru, rudnici se otvaraju a trgovina cvjeta“, napominje Lopandić.

Vrijeme uspona i prosvjete srednjovjekovne Srbije bilo je obilježeno i neporestanom borbom za vlast između članova dinastije, a u toj „šekspirovskoj drami“ samo nasnažnije ličnosti među njima, kojih su se drugi plašili - poput Stefana Nemanje, Milutina ili Dušana - uspijevale bi da zadrže tron do kraja života.

I među onim Nemanjićima koji su bili u sjeni najmoćnijih, napominje Lopandić, ima vrlo interesantnih ličnosti i značajnih vladara.

„Interesantna ličnost je Stefan Dragutin, koji je vladao sjeverno od Raške, onom Srbijom koja je kasnije postala despotovina, a prvi je Nemanjić koji je zavladao Beogradom. Takođe i Stefan Prvovjenčani jer je bio pisac, jedini među našim vladarima sve do Stefana Lazarevića“.

Duško Lopandić je objavio još dva naslova sa temama iz srpskog srednjeg vijeka: „Letopis velikih župana: istorijska hronika Srbije u veku Stefana Nemanje“ i „Bitke za Balkan: priče i povesti o borbama i bitkama pre i nakon Kosova“. Koautor je i autor udžbenika istorije za osnovne i srednje škole.