Trebinje se nalazi na samom jugu Hercegovine, u najjužnijem dijelu Republike Srpske i Bosne i Hercegovine.

Smješteno je ispod planine Leotar, na obodu Trebinjskog polja, u dolini nekada najveće evropske rijeke ponornice - Trebišnjice, koja protiče kroz grad.
Grad je poznat po svojoj bogatoj istoriji, a ako ste u prilici, obavezno obiđite i trebinjske manastire. Mi vam predstavljamo 6 najpoznatijih, od kojih je jedan doživio sudbinu naše Valjevske Gračanice, navodi se na sajtu volimsrbiju.com

Hercegovačka Gračanica 

Posebno velelepno zdanje iz 2000. godine posvećeno je Presvetoj Bogorodici. Prema želji pjesnika Jovana Dučića, rođenog Trebinjca, koju je iskazao u svom testamentu, sagrađen je hram Presvete Bogorodice na brdu Crkvina iznad Trebinja, u kome je Dučić sahranjen. U sklopu manastirskog kompleksa je hram, koji izuzetno liči na manastir Gračanicu na Kosovu i Metohiji, zbog čega ga mnogi i zovu Hercegovačka Gračanica. Sem hrama tu je i zvonik, galerija ikona, parohijski dom, amfiteatar, česma, crkvena knjižara, muzej i ljetna bašta i restoran. Hram se može vidjeti sa svake tačke u Trebinju i to je najljepša sakralna građevina u cijeloj Hercegovini. Budući da je želja Jovana Dučića bila da bude sahranjen u Trebinju, njegovi posmrtni ostaci su preneseni iz Amerike u Hercegovačku Gračanicu u oktobru 2000. godine.

Manastir Tvrdoš (IV–VI vijek)

Manastir Tvrdoš, 4,5 km udaljen od Trebinja na putu za Mostar, podignut je na temeljima stare crkve. Postoji u kontinuitetu od kasne antike (IV–VI vijek), s tim što je u više navrata rušen i obnavljan. Najviše je stradao 1694. godine u borbama između Mliječana i Turaka. Tom prilikom je sav inventar manastira prenijet u manastir Savina kod Herceg Novog, gde se i danas čuva.
Manastir su početkom XVI vijeka oslikali freskama dubrovački slikari Vicko Lovrov i trebinjski monah Marko Stefanov. U prvoj polovini XVI vijeka manastir Tvrdoš je bio najveći skriptorijum na slovenskom jugu, a istovremeno je bio i kulturno i duhovno središte šireg područja.

Petro-Pavlov manastir (VI vijek)

Petro-Pavlov manastir smješten je u Petrovom Polju, 5 kilometara jugoistočno od Trebinja. Na temeljima crkve, za koju se tvrdi da potiče iz doba Justinijana (VI vijek), podignuta je nova početkom XX vijeka. Arheološki nalazi svjedoče o vrlo starim građevinama, verovatno iz doba ranog hrišćanstva, koje su se nalazile na mjestu sadašnjeg manastira. Manastirsku cjelinu čine hram Apostola Petra, podignut 1906. godine na ostacima starijeg hrama, ostaci hrama Apostola Pavla i konak.

Manastir Zavala (XIII vijek)

Manastir Zavala udaljen je oko 40 kilometara jugozapadno od Trebinja. Prema narodnom predanju, manastir je zadužbina kralja Dragutina. Kada se govori o vremenu njegovog osnivanja često se pominje 1271. godina, koja je upisana na jednom starom manastirskom pečatu.
Ovdje je početkom XIII vijeka boravio čuveni živopisac Georgije Mitrofanović. On je prije dolaska u Zavalu živopisao manastir Hilandar na Svetoj gori. U Hercegovini je, osim ovog manastira, oslikao još i manatir Dobrićevo kod Bileće.

Manastir Duži (XVI vijek)

Manastir Duži posvećen je Pokrovu Presvete Bogorodice. Nalazi se na lijevoj obali Trebišnjice, 10 kilometara nizvodno od Trebinja. U XVI i XVII vijeku bio je metoh manastira Tvrdoš. Kada je Tvrdoš razoren, mitropolit i monasi prelaze 1695. godine u Duži, obnavljaju i proširuju crkvu i metoh, koji od tada nosi ime po kome je i danas poznat.
Do ukidanja Pećke patrijaršije 1776. godine bio je središte hercegovačkog mitropolita. Manastir je više puta stradao – pljačkan je i pustošen. Manastir posjeduje vrijedne rukopisne crkvene knjige, čak i ruska izdanja iz Moskve i Kijeva. U manastiru Duži nalazi se i čestica Časnog krsta.

Manastir Dobrićevo (XIII vijek)

Jedan od najistaknutijih spomenika naše kulturno-istorijske prošlosti je svakako Manastir Dobrićevo. Smatra se da manastir datira iz XIII vijeka. Postoji legenda koja kaže da su manstir sagradili car Konstantin i carica Jelena po povratku iz Rima. Boraveći na ovom mjestu i odmarajući se prokomentarisali su: „Bilo je dobro“, pa je po tome i manstir dobio ime Dobrićevo. Crkva je sazidana u vizantijskom stilu, u obliku krsta, a posvećena je Vavedenju Presvete Bogorodice. U svojoj istoriji manastir je tri puta gorio. Prvi put 1694. godine, drugi put za vrijeme Prvog svjetskog rata, i treći put u vrijeme Drugog svjetskog rata. Manastir, kao ni svi drugi objekti oko njega nisu na starom mjestu. Prilikom izgradnje HE Trebinje 1, prijetila je opasnost da se manstir nađe pod vodom.
Tako je u toku 1959. godine Zemaljski zavod za zaštitu spomenika kulture NRBiH formirao komisiju, koja je razmatrala problematiku spašavanja manastira Dobrićevo. Zaključak je bio da manstir treba izmjestiti na drugu lokaciju. Prije izmještanja manstir se nalazio na uzvišici na desnoj obali rijeke Trebišnjice, na hercegovačko-crnogorskoj granici. Novo Dobrićevo nalazi se desetak kilometara od Bileće, a oko dvadesetak kilometara udaljeno je od Trebinja.