Na današnji dan 1904. godine umro je srpski pisac i ljekar Jovan Jovanović-Zmaj, jedan od najvećih liričara srpskog romantizma. 

Jovan Jovanović Zmaj rođen je 6. decembra u Novom Sadu 1833. godine u uglednoj plemićkoj porodici. Osnovnu školu završio je u Novom Sadu, a gimnaziju u Novom Sadu, Halašu i Požunu. Poslije završene gimnazije upisao je studije prava u Pešti, a studirao još u Pragu i Beču. Za njegovo književno i političko obrazovanje od posebnog značaja je boravak u Beču, gdje je upoznao Branka Radičevića, koji je bio njegov najveći pjesnički uzor. U Beču je upoznao i Svetozara Miletića i Đuru Jakšića.

Poslije završenih studija prava, Zmaj se 1860. vratio u Novi Sad i kao jedan od najbližih Miletićevih saradnika postao službenik u novosadskom magistratu. Tu se upoznao sa svojom budućom suprugom Ružom Ličanin. Ljubav i srećan porodičan život nadahnuli su ga da napiše zbirku pjesama "Đulići". Služba u magistratu nije mu odgovarala, pa je napustio i posvetio se književnom radu. Tada je pokrenuo književni časopis "Javor" i satirični list "Komarac".

Godine 1863. preselio se u Peštu, gdje je radio u Matici srpskoj, a 1864. pokrenuo je satirični list "Zmaj" /igra riječima, pošto je 3. maj po julijanskom kalendaru bio dan održavanja Majske skupštine 1848/, čiji će naziv postati sastavni dio njegovog imena.

Studije medicine Zmaj je završio 1870. godine, nakon čega se vratio u Novi Sad, gdje je započeo ljekarsku praksu. U Novom Sadu ga je ubrzo zadesila porodična tragedija - umrla su mu djeca, a potom i žena. Iz ove porodične tragedije proizišao je niz elegičnih pjesama objavljenih pod zajedničkim nazivom "Đulići uveoci" u kojima je iskazao bol za najmilijima.

Jovan Jovanović-Zmaj ili čika Jova Zmaj prvi je pisac u srpskoj književnosti koji je pisao pjesme za djecu sa bogoljubivim i rodoljubivim temama, koje su pravi dar u srpskoj književnosti. Djeca iz njih saznaju kako valja podnosti nevolje, pomagati bližnjima, radovati se životu, prirodi, potoku i cvijetu, blagodariti za sve, poštovati starije, voljeti svoju domovinu, kako se moliti i uzdati u Boga.

Preminuo je 14. juna 1904. u Sremskoj Kamenici gdje je i sahranjen.