U okviru „Dučićevog dana“ sinoć je u Muzeju Hercegovine promovisan zbornik „Pesničke teme i poetički modeli Alekse Šantića“, čiji su radovi prošle godine nastali na naučnom skupu u Trebinju, koji Dučićeve večeri poezije, na proljetnoj manifestaciji posvećenoj Dučiću, već deceniju organizuju u saradnji sa Institutom za književnost i umetnost iz Beograda.

Svetlana Šeatović, rukovodilac naučnog projekta poetičkih istraživanja srpskih pjesnika 20. vijeka na Institutu za književnost i umetnost, rekla je da je zbornik o Šantiću 23. u ovoj ediciji, a deveti koji se realizuje u saradnji sa Trebinjem i Dučićevim večerima poezije.

Dodala je da zbornik na 542 stranice donosi 27 radova istraživača Šantićevog djela, koji se na različite načine i iz raznolikih pozicija bave tumačenjem poetike hercegovačkog pjesnika – zbog čega je „šarolikost pristupa“ važna sadržajna odrednica zbornika.

Kao posebnost koja zbornik preporučuje književnoj javnosti je osvjetljavanje onog Šantića koji izlazi iz okvira našeg uobičajnog poimanja njegove poezije, smatra Šeatovićeva, pojašnjavajući da Šantića uglavnom doživljavamo „kao pjesnika tužnih, sentimentalnih ljubavnih stihova i stihova rodoljubivog karaktera“.

„Međutim, ovaj zbornik je skrenuo pažnju na neke luciferske i teme apokalipse u Šantićevom djelu. Dakle, imamo jednog Šantića koji nije pesnik samo emocionalnosti i sete – s te strane zbornik donosi neka sasvim nova viđenja i uvide u tu ‘tamnu’ stranu Alekse Šantića“, kaže ona.

Aleksandar Jovanović, jedan od učesnika na projektu, ističe da je Šantić imao sreću da njegova poezija bude široko prihvaćena i uđe u narodni život, ali i da se o njoj ogledaju i o njemu pišu naši najbolji kritičari.

Zbornik, ipak, donosi novo čitanje Šantića, koji se kroz raznovrnost i dubinu istraživačkih zahvata – čitaocu projavljuje drugačiji, složeniji i mnogo izazovniji za proučavanje.

„Onaj pesnik koji vredi mora da pruži odgovore u svakom vremenu. Svako vreme traži novog Šantića i mi se nadamo da je ovaj zbornik doneo jednog Šantića koji odgovara našem vremenu“, zaključio je Jovanović.

Jedan od priređivača zbornika i dugogodišnji rukovodilac edicije o srpskim pjesnicima 20. vijeka Jovan Delić rekao je da je ranije o Šantiću postojao samo jedan zbornik – sa naučnog skupa u Bijeljini iz 1998. godine, čiji je nedostatak – odsustvo poetički usmjerenih radova – bitno nadoknađen trebinjskim zbornikom o Šantiću.

Delić je podsjetio da je naučni projekat i ediciju poetičkih istraživanja „teorijski utemeljio, vizionarski dalekovido zasnovao i u budućnost usmjerio“ profesor Novica Petković, te da ne postoji nijedna naša institucija koja je poput ovog instituta jednoj oblasti i struci darovala 23 zbornika stručnih radova i „time potpuno izmijenila naučnu sliku o nekoj pojavi“.

„Mi smo svakako izmijenili naučnu sliku o srpskoj poeziji 20. vijeka. Pritom smo usput formirali ekipu, proširili je, objedinile sve univerzitete i institucije sa područja gdje živi srpski narod, uključujući i trebinjske Dučićeve večeri poezije“, rekao je Delić.