Pjesničko veče Gojka Đoga biće organizovano sutra, 05. septembra, u Kulturnom centru sa početkom u 20:00 časova. O poeziji Gojka Đoga govoriće pjesnik Radomir Uljarević.

Akademik Gojko Đogo rođen je 21. septembra 1940. u Vlahovićima kod Ljubinja, u Hercegovini. Osnovnu školu pohađao je u rodnom mjestu, a gimnaziju u Stocu. Opštu književnost sa teorijom književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1964. godine. Oko dvije godine je radio kao novinar u reviji “Duga”, potom kao urednik književne i izdavačke djelatnosti u Domu omladine Beograda. Uređivao je ediciju DOB i vodio književne tribine. Neko vrijeme bio je direktor Izdavačko-knjižarske agencije “Tačka”. Bio je jedan od osnivača i urednik listova Književna reč i Demokratija.

Poslije hapšenja i sudskog procesa 1981. godine zbog knjige Vunena vremena, Okružni sud u Beogradu osudio ga je na dvije godine zatvora. Vrhovni sud Srbije smanjio mu je kaznu na godinu dana, koju je jednim dijelom izdržao. Iako je sudskom odlukom vraćen na posao, nekoliko godina nije mogao objavljivati niti javno nastupati.

Piše poeziju, eseje, književno-teorijske i kritičke tekstove.

Objavio je, u više izdanja, knjige pjesama, a neke od njih su:
Tuga pingvina, Vidici, Beograd. 1967;
Modrica, Matica srpska, Novi Sad, 1974;
Kukuta, Rad, Narodna knjiga, BIGZ, Beograd, 1977, 1978;
Vunena vremena, Prosveta, Beograd, 1981, Naša reč, London, 1981, 1982, SK39 BIGZ? Beograd, 1992, 1994;
Izabrane i nove pesme, Filip Višnjić, Beograd, 1986, 1987, 1990;
Crno runo, Prosveta, Beograd, 2002;
Vunena vremena sa Optužnicom i Odbranom na sudu, Beogradska knjiga, Beograd, 2005;
Kukutin vrt, izabrane i nove pesme, Grafo-mark, Laktaši, 2009;
Vunena vremena, proces i komentari, 1–2, Službeni glasnik, Beograd, 2011, i knjigu eseja
Poezija kao apokrif, Zavod za udžbenike, Beograd, 2008.

Zavod za udžbenike i nastavna sredstva iz Istočnog Sarajeva objavio je 2006. godine Djela Gojka Đoga u četiri knjige: Pjesme, Eseji, Popudbina, Odbrana poezije.

Pjesme i eseji prevedeni su mu na petnaestak jezika: engleski, francuski, njemački, ruski, španski, rumunski, poljski, češki, slovački, švedski, mađarski, turski, albanski, makedonski, slovenački…

Dobio je književne nagrade: Nagrada Udruženih izdavača (Rad, Narodna knjiga, BIGZ) za knjigu godine (1977), Milan Rakić (2002), Branko Miljković (2002), Laza Kostić (2003), Petrovdanski vijenac (2007), Velika Bazjaška povelja (2010), Ogledalo srpsko (2010) i Žička hrisovulja (2012).

Bio je član prvog Senata Republike Srpske.

Odlikovan je Ordenom Njegoša prvog reda.

Član je Srpskog PEN-a.