Stigao je danas u Nevesinje Mirko Šarović, ne da se pokloni i učestvuje u najsvetijem danu za sve mještane ove opštine nego da sa svojim kandidatom za načelnika pošalje otrovne strelice i pokuša da jeftinim političkim poenima u poslednjoj sedmici kampanje prikupi još koji glas.

To što su stali ispred veličanstvenog Spomenika slobode na Gradskom trgu kako bi poslali političke poruke više je nego licemjerno.
Milovan Cvijetić kandidat SDS-a za načelnika Nevesinja zajedno je sa svojim partijskim kolegama upravljao ovom opštinom više od dvadeset godina. Za to vrijeme obavljao je puno odgovornih funkcija, između ostalog bio i na poziciji predsjednika Skupštine opštine.

I šta je učinio za boračku populaciju za koju se tobož danas zalaže?
Od 1995. do 2016. koliko je SDS-ova administracija upravljala Nevesinjem nisu bili u stanju da bilo šta urade i naprave. Da su bili sposobni, oni posle njih riješavali bi, ne probleme boraca nego njihove djece i unučadi. Nažalost nije tako.

O rezultatima svog rada nikada ne govore jer rezulata nema, ali se zato diče „tuđim neradom“.
Zašto su onda stali ispred Spomenika oslobodiocima koji je podigao neko drugi (oni se, biće, nisu sjetili)?
Kako da sada vrate dostojanstvo borcima kad su im ga oni i uzeli jer im za dvadeset godina nisu obezbijedili posao, subvencije, priznanja, nisu ukazali čast poginulim podizanjem spomenika. Uništili su cijelu jednu generaciju koja je najbolje godine provela u nesigurnosti i nemaštini.

Zato su borci danas poniženi. I zato je kasno, Cijetiću, da danas pričate šta će biti Vaš prioritet naredne četiri godine. Pokazali ste šta nikad nije bio.
Jer da su bili prioritet, borci ne bi bili najponiženiji onda kad ste vi vladali.
Zato je licemjerna svaka riječ koju su prvaci opozicije danas izgovorili nakon polaganja cvijeća na Spomenik oslobodiocima Nevesinja.

Još više jer su ovi poslije njih za godinu dana mandata podigli taj isti spomenik. Pa danas otkrili još jedan – onima koji su to više nego zaslužili i krv prolili, da bi danas neko tu živio i djecu rađao.
Licemjerno je i to što su zatvorili oči pred brojevima, iako one sada nisu najbitnije. Ipak, vrijedi spomenuti da su ovi drugi zaposlili više pripadnika boračke populacije za četiri nego ONI za dvadeset i jednu godinu.
Ko su ovi drugi nije ni bitno. Bitno je da PRVI nisu uradili ama baš ništa.