Srbima u opštini Konjic na sve načine pokušavaju da otežaju povratak na porodična ognjišta. Mitru Kuljaninu iz Bradine, čiju je kuću obnovila Vlada Srpske, samo za rentu traže 5.000 maraka

• 

  NA kakve sve prepreke u nastojanjima da obnove opljačkanu i porušenu imovinu nailaze Srbi, koji su do 1992. godine živeli na području opštine Konjic, najbolje svedoči primer Mitra Kuljanina iz Bradine, kome opštinski organi traže više od 11.000 KM za uknjiženje kuće, čiju je obnovu 2009. godine platila Vlada Republike Srpske.

  Kako nam je rekao Kuljanin, 6. januara ove godine dobio je rešenje iz Službe za prostorno planiranje i građenje opštine Konjic, u kojem mu je naloženo da 5.000 maraka uplati kao rentu i isto toliko na ime troškova uređenja građevinskog zemljišta. Iz iste službe traže da se na ime naknade za postupak legalizacije objekta uplati dodatnih hiljadu maraka.

  – Kad sam dobio rešenje po zahtevu da se legalizuje ovaj objekat, nisam mogao da poverujem šta piše. Toliki novac mi traže za rentu i uređenje zemljišta koje je u mom vlasništvu, a nisu prstom mrdnuli da mi pomognu da sagradim kuću, koja je porušena krajem maja 1992. godine. Naša porodična kuća izgrađena je još šezdesetih godina prošlog veka i postojala je sve dok je jedinice teritorijalne odbrane iz Konjica nisu najpre opljačkale, a onda je i zapalile – rekao nam je Kuljanin.

PITANJE

Mitar Kuljanin koji je nakon proterivanja iz Bradine novo gnezdo svio u Slepčeviću kod Šapca pita aktuelnu konjičku vlast koliko je poznati sarajevski glumac Haris Burina platio legalizaciju takođe obnovljene kuće, koju je nakon rata kupio od Mitrovog strica Dragoljuba, na imanju koje se nalazi u neposrednoj blizini

Nadu da će ovaj problem biti pozitivno rešen dobili smo od Esada Omerovića, pomoćnika načelnika opštine Konjic za poslove prostornog planiranja i građenja, koji nam je u telefonskom razgovoru rekao da problem leži u činjenici što je kantonalnim Zakonom područje Bradine proglašeno prvom agrozonom.

Mitar Kuljanin (desno) sa rodbinom u Bradini

– Taj Zakon podrazumeva pretvaranje poljoprivrednog u građevinsko zemljište, zbog čega i jesu određene tolike takse. Međutim, mi smo u novom prostornom planu opštine Konjic, koji je u izradi, predložili izmene i Bradina više neće biti u toj prvoj grupi. Upoznat sam sa celim slučajem i naložio sam da se ta stvar proveri, tako da verujem da će taj iznos biti smanjen – rekao nam je Omerović.

Za Zorana Pologoša, predsednika Udruženja Konjičana Republike Srpske, poslanika u Narodnoj skupštini RS i do 1992. godine stanovnika Konjica, ovakvo rešenje predstavlja još jedan primer sprečavanja konjičkih Srba u povratku na svoja ranija ognjišta.

STRADANJE, PLJAČKANJE I RUŠENJE

Stanovnici Bradine u poslednjem ratu zaista su pretrpeli neviđeno stradanje, pljačkanje i rušenje. Od Dragana Subotića, predsednika Udruženja Srba povratnika u Konjic saznali smo da je od 150 srpskih kuća u Bradini, 20 godina nakon rata, samo 11 obnovljeno.

Svih 150 srpskih kuća, kao i brojni pomoćni objekti su u maju i julu 1992. godine zajedno sa celokupnom pokretnom imovinom najpre opljačkani, a zatim zapaljeni. Za zločin nad Srbima iz ovog najvećeg srpskog sela na području opštine Konjic još niko nije odgovarao.

– Posebnu dimenziju ovom primeru daje činjenica da se radi o Srbima iz Bradine, koji su prošli neverovatnu golgotu u ovom ratu, budući da je ovo jedno od najstradalnijih srpskih sela u Hercegovini. Krajem maja 1992. godine ubijeno je oko 60 žitelja Bradine, a preživeli, više od 400, prošli su neverovatna stradanja u logorima Čelebići i Konjic. Nažalost, ni nakon 24 godine od tog zločina, pravde za žrtve nema – rekao nam je Pologoš.

Kuća za čiju legalizaciju opština Konjic traži uplatu oko 11.000 maraka jedna je od četiri srpske kuće koje su na području opštine Konjic 2009. godine obnovljene sredstvima Vlade Republike Srpske.

Inače, od blizu 7.000 Srba koliko je živelo do 1992. godine na području opštine Konjic danas živi nešto više od 200 stanovnika srpske nacionalnosti.

M. DRAGANIĆ