U Donjem Drežnju juče je obilježena 78. godišnjica Junskog ustanka iz 1941. godine.

Program obilježavanja počeo je svetom liturgijom u Crkvi svetog cara Konstantina i carice Jelene u Slatu koja je proslavila i krsnu slavu.

Sjenima žrtava palim tokom prvog oružanog otpora ustaškim jedinicama u Drugom svjetskom ratu poklonili su se i položili cvijeće kod Spomen obilježja na mjesnom groblju u Drežnju, delegacije Opštine Nevesinje i Opštinske boračke organizacije i predstavnici Mjesne zajednice Drežanj zajedno sa potomcima i poštovaocima žrtava ustaškog zločina. Parastos, paljenje svijeća i polaganje vijenaca upriličeno je i na Partizanskom groblju u ovom selu.

Predsjednik Savjeta MZ Drežanj Dragan Ivković zahvalio se prisutnima što su ponovo došli da odaju počast hrabrim precima koji su prije 78 godina dali živote za odbranu svojih ognjišta. On je izrazio nadu da će se obilježavanje ovog značajnog datuma nastaviti i u budućnosti i podići na jedan viši nivo.

Okupljene mještane pozdravio je i načelnik opštine Nevesinje Milenko Avdalović naglasivši da ovakve datume treba pamtiti, okupljati se i moliti za pokoj duša svih poginulih u prethodnim ratovima.

Iako je u istoriji ostalo zapisano da je Dan ustanka protiv fašizma u BiH 27. juli 1941. mještani nevesinjskog sela Drežanj su još 3. juna prvi smogli hrabrosti da pruže oružani otpor okupatorskoj sili. Kao i mnogo puta kroz istoriju, proradio je srpski inat i slobodarsko opredjeljenje mještana Drežnja koji su smogli snage da se suprostave zločincima.

U selo Donji Drežanj u večernjim satima 2. juna stigla je vijest da se ustaške snage pripremaju da dođu u zoru 3. juna. U kući Ivkovića dogovoreno je da se svi oni koji imaju oružje spreme za odbranu i razmjeste po položajima oko sela, a da se žene i djeca pripreme da u svakom trenutku mogu brzo da se evakuišu iz sela. Oko 10 sati prije podne pokazalo se da je vijest tačna, pošto se pojavila grupa od oko 20 zaštitnih lovaca, koje je predvodio poručnik Mihovil Zimšek, a koji su došli u namjeri da konfiskuju „vatreno oružje i drugi ratni materijal“. Čim su izašli iz autobusa, kod mosta na rijeci Zalomki, na hrvatske snage se zapucalo iz dvadesetak pušaka sa dvije strane. Puščana vatra Drežnjana označila je početak oružanih borbi u Hercegovini.

Iznenađeni takvim „dočekom“, zaštitni lovci su brzo pobjegli prema Odžaku, a jedan od njih je „uhićen sa puškom“. Pošto je poručnik Zimšek izvijestio o otporu koji su pružili Drežnjani, natporučnici Franjo Sudar i Rudolf Kučera okupili su oko 300 naoružanih ljudi (domobrana, oružnika i ustaša) i uputili ih ka Donjem Drežnju. Novi napad na Donji Drežanj počeo je oko 13 časova. Višestruko slabije ustaničke snage, koje je predvodio Obren Ivković, narednik jugoslovenske kraljevske vojske, nastavile su sa pružanjem otpora. Otpor je trajao sve dok se stanovništvo nije povuklo iz sela ka planini, a borcima ponestalo municije. Pošto su branioci odstupili, hrvatske snage su oko 15 sati ušle u napušteno selo. Zatekli su samo dvije žene i jedno dijete – Todoru i Cvijetu i jednogodišnju Anđelu Ivković i sve ih pobili. Osim toga, spalili su veliki broj kuća, kako se izbjegli mještani ne bi imali gdje ni vratiti. Napustili su Donji Drežanj oko 17 sati i vratili se u Nevesinje.