Ruske arhitekte su napravile nacrt projekta reanimacije Sergijevog Posada u 'pravoslavni Vatikan'. Za ovaj grandiozni projekat biće izdvojeno dvije milijarde evra.

Sergijev Posad je biser “Zlatnog prstena“, istorijskih gradova sjeveroistočno od Moskve i duhovni centar Rusije, budući da se u njemu nalazi Trojice-Sergijeva lavra. U Segijevom Posadu živi svega 100.000 stanovnika. Upravo u tom mjestu planira se izgradnja duhovnog centra koji dobija poseban značaj nakon raskida odnosa Ruske pravoslavne crkve sa Carigradskom patrijaršijom (u januaru nakon davanja autokefalnosti novoj pravoslavnoj crkvi u Ukrajini). Ruska pravoslavna crkva je, naime, kao najveća od svih pomjesnih crkava jedan od nosećih stubova pravoslavlja.

Sergijev Posad je osnovan davne 1337. godine kada je prepodobni Sergije Radonješki, zajedno sa bratom Stefanom, na ovom mjestu napravio malu drvenu crkvu posvećenu Svetoj Trojici i nekoliko kelija. Uskoro su monasi, zanatlije i seljaci počeli da se naseljavaju oko manastira. Na mjestu stare drvene crkve nikao je kameni Hram Svete Trojice koji je oslikao poznati ruski freskopisac Andrej Rubljov. Za vrijeme cara Ivana Groznog manastir je dobio i jake zidine.

Zahvaljujući ugledu koji je Sveti Sergije imao u narodu i među ruskim kneževima, manastir je postao duhovni centar ruskog naroda. Iz njega se širila molitva za ujedinjenje svih ruskih zemalja.

U kasnijim vijekovima bogatstvo i ugled manastira samo su rasli. Od 15. do 19. vijeka najbolje ruske zanatlije su izgradile mnogobrojne objekte u okviru lavre koji danas predstavljaju neku vrstu muzeja pod otvorenim nebom. U 18. vijeku podignute su Uspenska i Voznesenska crkva. Upravo ovdje se i rodila u cijelom svetu poznata ruska matrjoška.

Carica Jelisaveta Petrovna (1741-1762) mu je ukazom 1744. godine dodelila status lavre - prvog manastira u Rusiji. Kasnije je Katarina Velika (1762-1796) naložila da se okolna sela objedine u jednu administrativnu jedinicu pod nazivom Sergijev Posad.

Procvat manastira se završava dolaskom na vlast boljševika. Od 1919. godine do 1946. godine on je čak bio i zatvoren, a monasi su bili prognani. Čak je i gradu promijenjeno ime u Zagorsk, kako bi se izbrisalo sjećanje na Svetog Sergija Radonješkog i lavru.

Danas, lavra je muški manastir, duhovni centar pravoslavlja Rusije i nalazi se pod zaštitom Uneska. Na njenoj teritoriji se nalazi Moskovska duhovna akademija i sjemenište, kao i nacionalni park (muzej-zapovjednik).

I sada, vlasti Sergijevog Posada spremaju veliki projekat renoviranja centra grada i njegovo pretvaranje u jednu od glavnih pravoslavnih svetinja, po modelu Vatikana, Jerusalima i Meke. Vrijednost projekta se procjenjuje na nevjerovatnih 120-140 milijardi rubalja (oko dve milijarde evra). Državna kompanija Dom.ru i konstruktorski biro Strelka već su napravili strategiju razvoja Sergijevog Posada do 2025. godine.

Projekat predviđa potpuno renoviranje centra grada i njegovu podjelu na duhovni i administrativni dio. Radi se o oko 400 hektara u centru Sergijevog Posada (čitav grad se prostire na svega 1.200 hektara).

Oko same lavre na Trgu Crvene armije biće izgrađen kulturno-predstavnički centar, koji će činiti muzej pravoslavne umjetnosti, omladinski pravoslavni kulturni centar, patrijaršijska bogoslovska biblioteka, kongresni centar, hotel, viši crkveni sud, zgrada službi Sinoda, misionarska zgrada, patrijaršijski dom za prijeme, predstavništva autokefalnih crkava i centar pravoslavnih medija.

Na suprotnoj strani od duhovnog centra biće izgrađen administrativno-poslovni kompleks u kojem će biti smještene 23 državne ustanove, uključujući policiju i vojnu kasarnu.

Potpuna rekonstrukcija centra grada, nova saobraćajna mreža i razvijena uslužna djelatnost nesumnjivo će povećati broj turista i hodočasnika u tom najvećem ruskom duhovnom centru.